Door Marokko op 2 wielen 7 - 19 april 2025

Wat een reis. Van het zonnige zuiden van Spanje tot diep in de Marokkaanse woestijn, met alles ertussen: groene valleien, drukke koningssteden, verlaten bergpassen, verrassende regenbuien, en natuurlijk… motorplezier van de bovenste plank.

We begonnen onze reis vroeg, met een vlotte vlucht naar Málaga.
Daar stonden onze motoren al klaar, motor starten en gáán. Nog voor de lunch reden we via het prachtige Nationaal Park richting het sfeervolle Ronda. Een ideale opwarmer onder de Spaanse zon. En met een frisse pint bij aankomst wisten we meteen: dit wordt een goeie trip.

De volgende ochtend namen we de ferry naar Marokko. Dat verliep niet helemaal volgens plan, want douaneformaliteiten zorgden voor de eerste portie vertraging. Maar eens we de overkant bereikten, waren we vertrokken voor een echte ontdekkingsrit. De uitgestrekte groene landschappen van het noorden, het contrast tussen oude stadjes en moderne infrastructuur, en een eerste voorzichtige ongeplande kennismaking met off-road: Marokko maakte meteen indruk.

In de dagen die volgden ontdekten we Meknes, Rabat en Casablanca – elk met hun eigen karakter. Van de rust in Meknes tot het bruisende verkeer in Casablanca, waar je als motorrijder écht je reflexen moet bovenhalen. We lunchten aan zee, doorkruisten levendige markten en genoten van de charme van de Koningssteden. 

Na het stadsleven zochten we de rust op. We trokken het binnenland in richting Beni-Mellal, reden langs meren, watervallen en bergpassen, en genoten van een eerste glimp op het indrukwekkende Atlasgebergte. De bochten naar Marrakesh waren een feest voor elke motorrijder, en de stad zelf zorgde voor een avond vol sfeer: het grote marktplein, straatartiesten, muziek en een diner op een sfeervol dakterras.

Niet elke dag verliep vlekkeloos, en dat maakte het net memorabel. Een plotse regenstorm in de bergen, overstromingen die routes onbegaanbaar maakten, extra kilometers, door overstroming onbereikbaar hotel... Maar elke wending gaf kleur aan het verhaal. Soms koud tot op het bot, maar altijd met de glimlach. Want dit is Marokko: puur, onvoorspelbaar en prachtig.

In de tweede helft van de reis reden we langs de Todra-kloof, bezochten we Merzouga aan de rand van de woestijn, en genoten we van oases, bergwegen en de rust van kleine kasbahs.
De ene dag was het 25 graden in de zon, de volgende dag reden we door mist, regen en hagel bij amper 3°C. Het avontuur zat in elke kilometer.

In Fez lieten we de regen achter ons en trokken we verder naar het noorden, waar het Rif-gebergte ons nog één keer trakteerde op glooiende wegen en vergezichten. Onze laatste dagen in Marokko brachten we door aan de kust, in Al Hoceima, waarna we de oversteek terug maakten naar Spanje.

De terugrit naar Málaga voelde als het perfecte slotakkoord, bochtig, mooi en met dat gevoel van voldoening. Behalve voor Hugo, die door een eigenwijze wesp rechtstreeks naar het hotel moest (jawel, gezwollen gezicht, helm op het nippertje afgekregen – ook dat is avontuur).
Na het inleveren van de motoren was het tijd voor ons laatste avondmaal.
Vol verhalen, herinneringen en plannen voor 'de volgende keer'.

En dan, dag 13: terug naar huis. Moe, voldaan, en met een hoofd vol herinneringen aan een land dat ons keer op keer wist te verrassen.
Marokko 2025 was intens, warm, nat, zonnig, stoffig, gastvrij, pittig en onvergetelijk.
​Een reis om nooit te vergeten.